KINO MARIO BAVY przewodnik

 KINO MARIO BAVY
                                Wyznaczniki stylu

                    Chciałem być malarzem odkąd skończyłem 20 lat. 
Do dzisiaj zajmuję się kreowaniem obrazów do moich filmów. 

                                                                                                                                
                                                                           MARIO BAVA
PRACA KAMERY

- kamera w ciągłym ruchu, często tam, gdzie powinny być cięcia, płynnie  przechodząca z twarzy jednego aktora na drugiego, poruszająca się po określonej trajektorii  (La Frusta e il Corpo; Sei donne per l’assassino; Terrore nello spazio; Roy Colt e Winchester Jack; Diabolik; Il rosso segno della follia; 5 bambole per la luna d’agosto; Shock)

 - w scenach kluczowych dla filmu szybkie cięcia ukazujące twarze uczestników dramatu, każdą w innym oświetleniu (La Morte Viene dallo Spazio; The Blancheville Monster; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"); Sei donne per l’assassino; Sandokan la tigre de Mompracem; Minnesota Clay; Matalo!; Lisa e il diavolo; Cani arrabbiati)

 - kamera wykonująca ruch pod kątem 180 stopni, często zaczynając od nieistotnego szczegółu w dużym zbliżeniu, a kończąc na obiekcie będącym w centrum zainteresowania widza (Guardie e Ladri; Atilla; La maschera del demonio; Le Baccanti; Il gigante di Metropolis; Operazione Paura;  L'ultimo dei Vichinghi; I sette gladiatori; I tre volti della paura (segment "Il telefono"); Doctor Faustus; Reazione a catena; Gli orrori del castello di Norimberga; Cani Arabbiati)

 - kamera wykonująca ruch pod kątem 360 stopni (La maschera del demonio; Operazione Paura; Quanta volte quella notte; Diabolik; 5 bambole per la luna d'agosto; Il rosso segno della follia; Matalo!; 10:30 PM Summer; Doctor Faustus; Quella sporca storia nel West; Gli Orrori del Castello di Norimberga)

 - gwałtowne najazdy kamery na twarze aktorów w chwilach szczególnego napięcia badź na obiekty budzące przerażenie (La maschera del demonio; Operazione Paura; La Frusta e il corpo; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"i "La goccia d'acqua"); Sei donne per l'assasino; Terrore nello spazio;  Sandokan La tigre di Mompracem; Maciste all'inferno; Maciste alla corte del Gran Khan; Lise e il Diavolo)

 - kamera imitująca ruch jakiejś postaci, zazwyczaj mordercy bądź osoby budzącej strach (Le Baccanti; La frusta e il corpo; I tre volti della paura (segment "Il telefono"); Sei donne per l'assasino; Diabolik; Il rosso segno della follia; 10:30 PM Summer; Reazione a Catena; Shock; La Venere d'Ille)

 - odwrotna metoda: kamera ujmująca w całym kadrze twarz aktora gwałtownie cofa się, ukazując przerażenie na jego twarzy (Operazione Paura; Sei donne per l'assasino; Diabolik; Il rosso segno della folia; Reazione a Catena; Lisa e il diavolo; Shock)

 - twarz aktora wypełniająca połowę kadru, często groteskowo wyolbrzymiona na tle otoczenia (I Pagliacci; La battaglia di Maratona; La maschera del demonio; Il terzo occhio; Il trionfo di Ercole; Diabolik; Marte, Dio della Guerra; La sfida dei Giganti; Il pistolero segnato da Dio; Gli orrori del castello di Norimberga; Shock;)

 - kamera ujmująca postać w kadrze tak, że wydaje się, że nie  porusza się ona na własnych nogach, ale unosi się lekko nad ziemią (La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; I tre volti della paura (segment "Wurdulak" i"La goccia d'acqua"); Il rosso segno della folia; Lisa e il Diavolo; Shock)

 - ręce mordercy jako jedny element widzialny w kadrze (I vampiri; Seddok L'erede di Satana; Sei donne per l'assasino; Terrore Nello Spazzio; Diabolik; 5 bambole per la luna d'agosto; Nude si muore; Shock)

 - ujęcie aktora wyłaniającego się zza skały bądź skarpy: najpierw widzimy tylko jego ręce, później resztę ciała. Jedna z dłoni zwykle przypomina pająka (Caltiki il mostro immortale; Agi Murad Il Diavolo Bianco; La maschera del demonio; La frusta e il corpo; Ringo del Nebraska)

 - bardzo szybki ruch kamery (dający nieczytelny, rozmazany obraz) dzielący jedno ujęcie od drugiego (La battaglia di Maratona; La maschera del demonio; Toto Diabolicus; Le Meraviglie di Aladino; L'ultimo dei Vichinghi; Gli Invasori; Le Baccanti; The Blancheville Monster; I coltelli del vendicatore; Roy Colt e Winchester Jack; 5 bambole per la luna d'agosto; Reazione a Catena; Gli orrori di Castello di Norimberga; Lisa e il diavolo; Waterloo; Matalo; Odissea; Shock;)

 - twarze aktorów, rzadziej sylwetki, nienaturalnie stłoczone w jednym kadrze (I Vampiri; Le Baccanti; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"); Maciste alla corte del Gran Khan; La ragazza che sapeva troppo; Il rosso segno della follia; 5 bambole per la luna d'agosto; Odissea; 10:30 PM Summer; Bordella; Cani arrabiatti; Inferno)

 - taka stylizacja ujęcia, że postaci robią przez kilka sekund wrażenie całkowicie nieruchomych, tak jakbyśmy oglądali obraz (Ulysse; Toto a Parigi; Le Baccanti; La frusta e il corpo; I tre volti della paura (segment "Wurdulak" i "La goccia d'acqua"); Operazione Paura; Il rosso segno della folia; Odissea; 10:30 PM Summer; Bordella)

 - sceny topienia kręcone pod wodą, tak abyśmy widzieli twarz ofiary (Sei donne per l'assasino; Bluebeard)

 - krótkie, dygresyjne, kilkusekundowe ujęcia, ukazujące zwykle psy, koty, żaby bądź szczury (Seddok l'erede di Satana; Le Meraviglie di Alladino; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua"); Ringo del Nebraska; Moses the Lawgiver; Inferno)

 

 - burty, dzioby i nadbudówki statków filmowane w optycznym powiększeniu, z bardziej niewielkiej odległości (La nave bianca; La corona di ferro;Il pirati di Capri; La Battaglia di Maratona; Morgan il Pirata; Cartagine in fiamme)

 - obraz widziany jakby przez falujące szkło; efekt ten Bava uzyskiwał ustawiając  przed obiektywem rodzaj wymyślnego lustra, tkz. "water glass", wynalazek swojego ojca Eugenia (Ulysse; Nel sengo di Roma; Teseo contro il Minotauro; Il ladro di Bagdad; Le ragazza che sapeva troppo; Operazione Paura; Diabolik; Il rosso segna della follia; Doctor Faustus; 10:30 PM Summer; Gli orrori  del castello di Norimberga; Moses the Lawgiver; Shock; Inferno)

 - subiektywny punkt widzenia; w scenach tortur, morderstw, operacji, pogrzebów, etc, część wydarzeń widzimy oczami torturowanych, operowanych, grzebanych żywcem i tak dalej. W niektórych z tych scen wyciągnięte w stronę obserwatorów dłonie bądź przyrządy do zadawania śmierci wyraźnie przypominają pająki- patrz zdjęcie 2, 6 i 7 (La maschera del demonio; Operazione Paura;La frusta e il corpo; Le ragazza che sapeva troppo;  Sei donne per l'assasino; Roy Colt e Winchester Jack; 5 bambole per la luna d'agosto; Paranoia; Matalo; Diabolik; Bluebeard; Cani Arrabbiati; Quante volte quella notte; The Blancheville Monster; Marco Polo; Il trionfo di Ercole; Shock)

  - bardzo wystylizowane ujęcia trupów, zwykle filmowanych z twarzą obróconą w stronę kamery (Maciste alla corte de Gran Khan; Operazione Paura; Sei donne per l'assasino; Gli ultimi giorni di Pompei; Toto Diabolicus; 5 bambole per la luna d'agosto; Il rosso segna della follia; I sette gladiatori; Nude si muore; Cani Arrabbiati; Shock)

 - obraz w kadrze obracający się zgodnie z ruchem wskazówek zegara (Buonanotte...Avvocato!; La maschera del demonio; Il terzo Occhio; Operazione Paura; The Blancheville Monster; Quanta volte quella notte; Diabolik; Quella sporca storia nel West; Gli orrori di castello di Norimberga; Matalo!; Paranoia; Odissea)

 - sceny kręcone z perspektywy osoby siedzącej na huśtawce (Operazione Paura, Quanta volte quella notte; Matalo!)

 - sekwencje kręcone w zwolnionym tempie (La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; Maciste contro il vampiro; Operazione Paura; Terrore nello spazio; La Ragazza che sapeva troppo; Roma contro Roma; Matalo!; Lisa e il diavolo; Moses the Lawgiver; Cani Arabbiati; Shock)

- filmowanie aktórów jadących na koniach bądź rydwanach od pasa w górę, często w dużym zbliżeniu (Agi Murad Il Diavolo Bianco; La battaglia di Maratona; Gli ultimi giorni di Pompei; Le fatiche di Ercole; Perseo L'Invincibile; Roy Colt e Winchester Jack; I coltelli del vendicatore; Il trionfo di Ercole)

- ujęcie ludzkich oczu bądź jednego oka podglądających czy to przez szparę w drzwiach lub ogrodzeniu czy to przez szybę czy to przez ukryty wizjer (I tre volti della paura (segment "Il telefono"); Maciste contro il vampiro; Terrore nello spazzio; Il rosso segno della follia; 5 bambole per la luna d'agosto; Reazione a Catena; Bluebeard; Waterloo; Matalo!; Maciste e la regina di Samar; Maciste L'uomo piu forte del mondo; Odissea)

 - film w filmie (La Morte viene dallo spazio; Caltiki il Mostro Immortale; Toto nella luna; Il rosso segno della follia; Le Spie Vengono Dal Semifreddo; Fantomas se dechaine; Diabolik; Doctor Faustus; Bordella)

 - kamera zataczająca charakterystyczne łuki podczas filmowania stropów budynków i jaskiń (Operazione Paura; Terrore nello spazio; Il rosso segno della follia; Diabolik; Reazione a Catena; Gli orrori del castello di Norimberga)

 - trick optyczny sprawiający, że obraz w kadrze robi wrażenie delikatnie zaokrąglonego (Guardie e Ladri; Beatrice Cenci; Ercole e la regina di Lidia; La maschera del demonio; La frusta e il corpo; Maciste alla corte del Gran Khan; Le Baccanti; Maciste contro il vampiro; La ragazza che sapeva troppo; Operazione Paura; Terrore nello spazio; Quanta volte quella notte; Roy Colt e Winchester Jack; Il rosso segno della follia; Gli orrori di Castello di Norimberga)

 - układ obiektów wzdłuż linii perspektywy i oświetlenie powodujące przyspieszony ruch w głąb kadru i dodające nawet statycznym scenom dynamizmu (Guardie e Ladri; Hanno rubato un tram; Ercole al centro della terra; Ercole alla conquista di Atlantide; Sei donne per l'assasino; Operazione Paura; Quanta Volte Quella Notte; Terrore nello spazio; Diabolik; Bluebeard; Waterloo)

- aktor filmowany w dużym zbliżeniu, z głową pochyloną w stosunku do kamery pod kątem 60 stopni, co ma uwypuklać emocje malujące się na jego twarzy (Pagliacci; Cose da Pazzi; Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; La maschera del demonio; I tre volti della paura; La frusta e il corpo; Sei donne per l'assassino; Le spie vengono dal semifreddo; Diabolik; Il terzo occhio; Maciste alla corte del Gran Khan; 5 bambole per la luna d;agosto; Sfida dei Giganti; Il  pistolero segnato da Dio; Reazione a Catena; Matalo! Waterloo; Gli orrori del Castello di Norimberga; Lisa e il Diavolo; Cani Arrabiati)

- taka praca kamery, gdzie jeden aktor bądź jeden element scenografii stanowi epicentrum ruchu bądź element docelowy (La maschera del demonio; Le Baccanti; La frusta e il corpo; Operazione Paura; Sei donne per l'assassino; Diabolik; Lisa e il Diavolo; Quella sporca storia nel West; Moses the Lawgiver; La Venere d'Ille)

OŚWIETLENIE PLANU 

- siedem zasadniczych kolorów- seledynowy, niebieski, bursztynowy, beżowy, zielony, czerwony- w ramach jednej kompozycji wizualnej (Ercole al centro della terra; Gli Invasori; Le Baccanti; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua"); La frusta e il corpo; Terrore Nello Spazio; Diabolik; The Agony and the Ecstasy; La Bataglia di El Alamein; Hot Enough for June; Bluebeard; Fantomas se dechaine; Maciste L'uomo piu forte del mondo; Paranoia)

 - sceny rozgrywające się w monotonnym, jednostajnym jaskrawoczerwonym oświetleniu (Aida; Ercole Al Centro Della Terra; Esther and the King; Ercole alla conquista di Atlantide; La meraviglie di Alladino; La frusta e il corpo;  Sei donne per l'assasino; Le Baccanti; Ercole L'Invincibile; Maciste contro il Vampiro; Roma contro Roma; Diabolik; Quanta volte quella notte; Quella sporca storia nel west;  Moses the Lawgiver)

  - twarz aktora oświetlona na czerwono bądź zielono, rzadziej na niebiesko (Mio figlio Nerone; Ulysse; Ercole al centro della terra; La frusta e il corpo; I tre volti della paura (prolog i segment "Wurdulak"); Terrore nello spazio; Ercole contro Molock; Da uomo a uomo; Il gigante di Metropolis; Sein donne per l'assasino; Bordella)

 - kolorowe pajęczyny (Ercole al centro della terra; La Frusta e il corpo; I tre volti della paura; Operazione Paura; Doctor Faustus; Blubeard; Gli orrori del castello di Norimberga; Shock; Inferno)

  - oświetlanie pogrążonych w mroku twarzy aktorów za pomocą specjalnych filtrów i szablonów, co daje taki efekt, jakbyśmy widzieli upiorną maskę (La corona di ferro; I Pagliacci; Le fatiche di Ercole; La maschera del demonio; Operazione Paura; Toto Diabolicus; Il gigante di Metropolis La ragazza che sapeva san troppo; Quanta volte quella notte; Odissea; 10:30 PM Summer)

 - smugi czerwonego światła na ciałach bądź włosach aktorów (Le Baccanti; Ercole al centro della terra; Gli invasori; Cartagine in fiamme; Teodora, imperatrice di Bisanzio; Il gigante di Metropolis; Diabolik; Oro per i Cesari; Maciste e la regina di Samar; Quella sporca storia nel west; Matalo; Teseo contro il Minotauro; Inferno)

 - sceny z wyroczniami w roli głównej bardzo fantazyjnie oświetlone (z wyraźną przewagą niebieskiego i czerwonego) nierzadko z rozmaitymi efektami specjalnymi w tle, takimi jak gwałtowne błyskawice czy wytryski ognia (Atilla; Le fatiche di Ercole; Teodora, imperatice di Bisanzio; Ercole al centro della terra; Ercole l'invincibile; Il trionfo di Ercole; Gli amori di Ercole; I coltelli del vendicatore; Marte, dio della guerra)

 - sztuczka oświetleniowa, polegająca na tym, że aktor płynnie przechodzi z sektora fantazyjnie oświetlonego do sektora prozaicznie oświetlonego bądź też na odwrót- od sektora prozaicznie oświetlonego do sektora fantazyjnie oświetlonego (Aida; Agi Murad Il Diavolo Bianco; Mio figlio Nerone; Esther and the King; Toto e Cleopatra; Le Baccanti; I mongoli; La frusta e il corpo; Sei donne per l'assasino; Helen of Troy; Diabolik; Maciste e la regina di Samar; Lisa e il Diavolo)

  - charakterystyczne oświetlenie wnętrz: pulsujące światła na ścianach, oknach i przedmiotach, niekiedy układające się w fantazyjne wzory (Le avventura di Giacomo Casanova; Mio figlio Nerone; Ercole e la regina di Lidia; Esther and the King; Ercole al centro della terra; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua  Sei donnne per l'assasino; Odissea; Inferno)

 - cienie aktorów na ścianach, zasłonach bądź oknach (Ulysse; I vampiri; Caltiki il mostro immortale; Le fatiche di Ercole; La frusta e il corpo; Sei donne per l'assasino; Il Terzo Occhio; Diabolik; Il coltelli del vendicatore; 10:30 PM Summer; Lisa e il Diavolo; Odissea; Inferno)

 - światło, często imitujące ogień lub falującą wodę, pulsujące albo migoczące na ścianach budynków bądź twarzach i ciałach aktorów (Spartaco; Ulysse; Ercole e la reginia di Lidia; Caltiki il mostro immortale; La maschera del demonio; Seddok L'erede di Satana; Gli Invasori; Teseo contro il Minotauro; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua"); Sei donne per l'assasino; Morgan il Pirata; Oro per i Cesari; I Mongoli; Gli ultimi giorni di Pompei; La strada per fort Alamo; Roy Colt e Winchester Jack; Odissea; La venere d'ille; Inferno)

 RYSUNKI NA SZKLE / PROJEKCJE NA SZKLE
(matte paintings)                 (matte shots) 

- mlecznobiałe skały bądź kamieniołomy, często zintegrowane z elementami scenografii za pomocą tkz. "wymuszonej perspektywy" (La battaglia di Maratona; Agi Murad, Il diavolo bianco; Perseo L'Invicibile; Maciste all'inferno; Maciste e la regina di Samar; Gli amori di Ercole; Minnesota Clay; Ercole alla conquista di Atlantide; Il ladro di Bagdad; Il trionfo di Ercole; 5 bambole per la luna d'agosto; Quella sporca storia nel West; Moses the Lawgiver)

 - ogromne, baśniowe drzewa i ludożerne rośliny (La corona di ferro; Ercole al centro della terra; Gli invasori; Gli amori di Ercole; Il ladro di Bagdad; Roma contro Roma; Marte, Dio della Guerra) 

 - konstrukcje z rysunków na szkle i wbudowanych w nie elementów scenografii (umożliwiających aktorom poruszanie się) imitujące areny, gdzie toczą się np. walki gladiatorów, podczas gdy odpowiednie ustawienie soczewek w kamerze tworzy złudzenie kulistości obiektu (La battaglia di Maratona; Ercole e la regina di Lidia; Gli ultimi giorni di Pompei;  Il trionfo di Ercole; I sette gladiatori; Maciste contro Molock; Il gladiatore L'Invincibile)

  - główny operator filmuje aktora (czasem ze szczątkowymi elementami scenografii) na pierwszym planie, podczas gdy "matte painter" wyświetla dodatkowy film (additional footage) na drugim planie, całkowicie zasłoniętym przez zaczernione szkło (La corona di ferro; La Donna Piu Bella del Mondo; Atilla; Ercole al centro della terra; Il ladro di Bagdad; Arrivano I Titani; La frusta e il corpo; L'Atlantide; I giganti della Tessaglia;  Minnesota Clay; Maciste alla corte del Gran Khan;  Gli orrori del Castello di Norimberga; Inferno)

   Świetny przykład jak robi się najprostsze matte shots:

LOKACJE

- tawerny o wysokich sklepieniach (La Maschera del demonio; Ercole alla conquista di Atlantide; Maciste contro il Vampiro; Il coltelli del vendicatore; Maciste e la regina di Samar)

 - potężne, obszerne groty, często fantazyjnie oświetlone (I pirati di Capra; Spartaco; Sigfrido; Caltiki il mostro immortale; Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; Ulysse; Gli invasori; I normanni; Arrivano I Titani; Le Baccanti; Diabolik; La Strada Per Fort Alamo; Le Meraviglie di Alladino; Maciste all'inferno; Maciste alla corte del Gran Khan Roma contro Roma; Maciste e la regina di Samar)

   - wąskie, opustoszałe uliczki w oparach mgły (Uomini e lupi; Operazione Paura; Gli orrori del castello di Norimberga; 10:30 PM Summer; Bordella; Lisa e il diavolo)

- ruiny starych zamczysk i cmentarzy bądź rumowiska skalne, skąpane w ciemnościach: w filmach kolorowych zazwyczaj oświetlone na kolor ciemnoniebieski (La corona di ferro; Atilla; Caltiki il mostro immortale; La maschera del demonio; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"); The Blancheville Monster; Il ladro di Bagdad; Doctor Faustus)

 - spiralne schody (I vampiri; Operazione Paura; Diabolik; 5 bambole per la luna d'agosto; Le spie vengono dal semifreddo; Fantomas se dechaine; Gli orrori del castello di Norimberga; Lisa e il Diavolo)

- cmentarze, krypty, grobowce i katakumby (Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; I vampiri; Caltiki il monstro immortale; La maschera del demonio; Ercole al centro della tera; L'ultimo dei vichinghi; La frusta e il corpo; Operazione Paura; La ragazza che sapeva troppo; La strada per fort alamo; Quella sporca storia nel west; Matalo!; Lisa e il diavolo;)

 SCENOGRAFIA 

- ciężkie, barokowe zasłony i kotary (Ercole e la regina di Lidia; I vampiri; La maschera del demonio; La frusta e il corpo; I tre volti della paura; Operazione Paura; I pirati di Capra; Bordella; Inferno)

 - ogromne księgi na wysokich stelażach (I vampiri; La maschera del demonio; Maciste all'inferno; Doctor Faustus)

 - lotniska i samoloty (La Morte vienne dallo spazio; La Ragazza che sapeva san troppo; Il rosso segno della follia; Le spie vengono dal semifreddo; Toto Sexy;  Gli orrori del castello di Norimberga; Lisa e il diavolo; Shock)

 - koliste dźwignie, żarna i kołowroty poruszane przez kilkudziesięciu ludzi (La battaglia di Maratona; Esther and the King; Nel sengo di Roma; Gli Amori di Ercole; Maciste e la regina di Samar; Maciste L'uomo piu forte del mondo)

  - bogato wyposażone pracownie, przypominające pracownie 18 wiecznych alchemików (Mio figlio Nerone; I vampiri; Seddok l'erede di Satana; Le meraviglie di Alladino; Maciste contro il vampiro; Doctor Faustus; Frankenstein's Castle of Freaks; Gli orrori del castello di Norimberga; Inferno)

 - huśtawki (Mio figlio Nerone; Operazione Paura; Quanta volte quella notte; 5 bambole per la luna d'agosto; Matalo!; Shock)

 - sklepy z antykami (I vampiri; Sei donne per l'assasino; Quella sporca storia nel west; Lisa e il diavolo; Inferno)

 - tajne przejścia i pasaże (Ercole e la regina di Lidia; La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; La frusta e il corpo; Gli amori di Ercole; La meraviglie di Aladino; Gli invasori; Maciste all'inferno; Sei donne per l'assasino; Maciste nella valle dei re; Gli ultimi giorni di Pompei; Maciste e la regina di Samar; Toto Sexy; Ercole L'Invincibile; Diabolik; Fantomas se dechaine; La sfida dei Giganti; Doctor Faustus; Maciste l'uomo piu forte del mondo; Bluebeard)

 - ogromne bębny, werble i gongi (La battaglia di Maratona; Le fatiche di Ercole; Gli invasori; Ercole alla conquista di Atlantide; Maciste contro il vampiro; Maciste alla corte del Gran Khan)

 - manekiny, niekiedy stylizowane na rzeźby (Ercole e la regina di Lidia; Sei donne per l'assasino; Toto a Parigi; Maciste contro il vampiro; Il ladro di Bagdad; Le meraviglie di Alladino; Il rosso segna della follia; Bluebeard; Lisa e il diavolo)

 - kościotrupy i ludzkie czaszki (I Vampiri; La frusta e il corpo; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"); La strada per fort Alamo; Roy Colt e Winchester Jack; Doctor Faustus; Lisa e il diavolo)

- żywe trupy (I vampiri; La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; I tre volti della paura (segment "Wurdulak"); Gli orrori del castello di Norimberga; Roma contro Roma; Maciste contro il vampiro; Terrore nello spazio; Doctor Faustus; Lisa e il diavolo; Shock)

- obrazy na ścianach, pełniące istotną funkcję w rozwoju fabuły (Disastri della guerra; La festa di Sant Isidoro; I vampiri; Toto a Parigi; La maschera del demonio; La ragazza che sapeva troppo; Gli orrori del castello di Norimberga; Bluebeard; Matalo!)

- zamaskowane postacie, wyglądające tak, jakby nie miały twarzy, czasem o nienaturalnie bladych, martwych twarzach (Le fatiche di Ercole; Sei donne per l'assasino; Il ladro di Bagdad; Maciste all'inferno; The Blancheville Monster; Maciste contro il vampiro; Il giganto di Metropolis;Diabolik;  Doctor Faustus; Fantomas se dechaine; Inferno; Maciste e la regina di Samar; Maciste L'uomo piu forte del mondo)

- rzeźby z papier-mâché, przedstawiające najczęściej stalaktytowe formy, sople, nawisy i skały o niecodziennych kształtach (Carosello napoletano; Ulysse; Atilla; Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; Sigfrido; Caltiki Il Mostro Immortale; Teseo contro il Minotauro; Nel segno di Roma; Ercole al centro della terra; Maciste all'inferno; Arrivano i Titani; Il ladro di Bagdad; La meraviglie di Alladino; La strada per Fort Alamo; Fantomas se dechaine; Doctor Faustus; Diabolik; Ercole L'Invincibile; Odissea)

 - magiczne sadzawki (rzadziej po prostu ogień lub dym) w których bohaterowie widzą swoją przyszłość bądź przeszłość, albo też po prostu to, co bardzo chcą zobaczyć, a nie mogą (Maciste all'inferno; Teseo Contro Il Minotauro; Il ladro di Bagdad; Roma Contro Roma; Marte Dio Della Guerra)

 - muzycy grający na trąbach, fletach bądź bębnach, ustawieni w równym rzędzie pod kątem 45 stopni w stosunku do kamery. W przypadku Le fatiche di Ercole identyczą technikę zastosowano w odniesieniu do amazonek z łukami (La corona di Ferro; La battaglia di Maratona; Gli Invasori; Le Baccanti; Teseo contro il Minotauro; Gli Amori di Ercole; I Normanni; Perseo L'Invinvibile; Maciste L'uomo piu forte del mondo)

 - stylizacje odnoszące się do ikonografii katolickiej (La corona di ferro; Mio figlio Nerone; I Vampiri; Nel segno di Roma; La maschera del demonio; Esther and the King; Ercole al centro della terra; Maciste all'inferno; La frusta e il corpo; Maciste contro il vampiro; Terrore nello spazzio; Diabolik; 5 bambole per la luna d'agosto; Roma contro Roma; Quella sporca storia nel West; Sfida dei giganti; Lisa e il diavolo; Inferno)

POLIPTYK

TABERNAKULUM

ŚWIĘTY SEBASTIAN DOSSO DOSSIEGO

KRUCYFIKS

ÓSMY KRĄG PIEKŁA

KAPLICZKA

KONFESJONAŁ

CHRZCIELNICA

 - paleta barw, elementów scenografii czy też kompleksowe oświetlenie kojarzące się z rozkładem kolorów na witrażu bądź pawim ogonie. Układ kolorów na witrażu jest w ogóle kluczowy dla techniki oświetleniowej Bavy (La corona di Ferro; Mio figlio Nerone; Esther and the King; Teseo contro il Minotauro; Ercole al centro della terra; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua"); Sei donne per l'assasino; Terrore nello spazio; Toto e Cleopatra; Quanta volte quella notte; The Angony and the ecstasy; Diabolik; Il rosso segno della folia; Krakatoa East of Java; Fantomas se dechaine; Maciste L'uomo piu forte del mondo; Lisa e il Diavolo; La Venere d'Ille; Inferno) 

 EFEKTY SPECJALNE 

- słońce z charakterystyczną czerwoną obwódką-niekiedy rozszerzającą się (Ercole al centro della terra; Ercole alla conquista di Atlantide; Operazione Paura;  Matalo!; La Minorenne; The Agony and the Ecstasy; Waterloo; Odissea; Reazione a Catena; Lisa e il Diavolo; Shock) 

 - okiennice bądź drzwi otwierające się od wiatru (La maschera del demonio; La Frusta e il corpo; Operazione Paura; La ragazza che sapeva troppo; Bluebeard; Gli orrori del castello di Norimberga; Waterloo; Inferno)

 - ujęcie polegające na optycznym pomnożeniu postaci stojących w dużej odległości od kamery. Stosowane głównie w scenach batalistycznych za pomocą kamery, okrągłej szklanki i sześciu czarnych bibułek (Atilla; La battaglia di Maratona; La fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; Gli invasori; La strada per fort alamo; Nel segno di Roma; Un uomo a uomo; I sette gladiatori; Le spie vengono dal semifreddo; Waterloo)

 - dym unoszący się za szkłem idealnie imitujący mały wodospad bądź też fontannę (La battaglia di Maratona; Ercole E La Regina Di Lidia; Ercole alla conquista di Atlantide; Teseo contro il Minotauro; L'Atlantide; Odissea)

 - modele wodospadów w mikroskali zintegrowane z naturalnym otoczeniem i ożywione za pomocą tricków optycznych (La Donna Piu Bella del Mondo; Sigfrido; Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; Oro per i Cesari; Il pistolero segnato da Dio; Maciste L'uomo piu forte del mondo)

- połączenie dwóch kadrów w taki sposób, żeby robiły wrażenie integralnej całości (La maschera del demonio; I giganti della Tessaglia; Toto nella luna; Maciste all'inferno; Le spie vengono dal semifredo; Toto e Cleopatra; Waterloo)

 - nałożenie na siebie dwóch kadrów w taki sposób, żeby robiły wrażenie integralnej całości bądź zamierzonego kolażu (La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; Maciste contro il Vampiro; Il ladro di Bagdad; Morgan Il pirata; Operazione Paura; The Blancheville Monster; Il terzo occhio; Roma contro Roma; Doctor Faustus; 10:30 PM Summer; Krakatoa-East-of-Java; Waterlo; Fantomas se dechaine; Inferno)

 

- wymuszona perspektywa: drastyczna redukcja jednego obiektu w kadrze kosztem drugiego, zazwyczaj celem wprowadzenia elementów fantastycznych (Guardie e Ladri; Ulysse; La Maschera del demonio; Le Meraviglie di Alladino; Diabolik; Il ladro di Bagdad; Gli Invasori; I giganti della Tessaglia; Ercole L'invicibile;Odissea; Inferno)

 - sceny rozgrywające się przy bardzo niskiej mgle, unoszącej się tuż nad ziemią, uzyskiwanej przeważnie za pomocą suchego lodu (La corona di ferro; Sigrido; Ercole al centro della terra; Ercole alla conquista di Atlantide; Toto nella luna; Il ladro di Bagdad; Uomini e Lupi; Gli amori di Ercole; Teseo contro il Minotauro; The Blancheville Monster; Operazione Paura; Terrore nello spazzio; Odissea)

 - sztuczny deszcz, uzyskiwany w ten sposób, że modele w mikroskali bądź aktorzy w określonej lokacji odzieleneni są od kamery ustawionej na zoom optyczny dwoma ścianami ze szkła, między którymi, za pomocą tricków oświetleniowych, tworzy się złudzenie burzy, gradu, czasem śniegu (Beatrice Cenci; Mio figlio Nerone; Le fatiche di Ercole; Maciste alla corte del Gran Khan; The Blancheville Monster; Maciste all'ifnerno; Le spie vengono dal semifreddo)

- metoda postarzania (czy też oszpecania) aktorów za pomocą makijażu i dwóch lamp: czerwonej i niebieskiej. Jeśli makijaż mający postarzać aktorów wykonany jest na czerwono, to czerwona lampa niweluje makijaż, podczas gdy niebieska podkreśla. Umiejętnie manipulując światłem obu lamp można uzyskać niezwykle realistyczny efekt starzenia się aktorów na ekranie, bez choćby jednego cięcia na taśmie (I Vampiri; La maschera del demonio; Il ladro di Bagdad; Bordella)

- pionowy snop światła jako narzędzie tortur, pułapka bądź sposób gwałtownego wydobycia aktora z półmroku (La donna piu bella della mondo; Le Baccanti; Toto nella Luna; Le spie vengono dal semifreddo; Roma contro Roma; I gigante di Metropolis; Maciste L'uomo piu forte del mondo; Bordella)

 - twarz/sylwetka aktora widziana w wodzie, lustrze, kałuży krwi czy przedmiotach o lśniącej powierzchni (La battaglia di Maratona; I vampiri; La maschera del demonio; Ercole al centro della terra; Maciste all'inferno; Sei donne per l'assasino; Marte Dio della Guerra; Quanta volte quella notte; Diabolik; 5 bambole per la luna d'agosto; Quella sporca storia nel West; Reazione a Catena; 10:30 PM Summer; Lisa e il diavolo; Inferno)

 - błyskawicznie zmieniające się nagłówki gazet, efekt uzyskany metodą animacji (La morte viene dallo spazio; I Vampiri; Caltiki il Mostro Immortale; Diabolik)

- optyczne formy przypominające kalejdoskop czy też ruchy kamery, gra świateł, manipulowanie soczewkami bądź układy barw w kadrze imitujące kalejdoskop (Mio figlio Nerone; Operazione Paura; Quanta volte quella notte; Le spie vengono dal semifreddo; 5 bambole per la luna d'agosto; Minnesota Clay; Il rosso segno della follia; Diabolik; Maciste e la regina di Samar; Doctor Faustus; Gli orrori del castello di Norimberga; Shock)

- jeden obiekt w kadrze traci na ostrości i równocześnie drugi zyskuje na ostrości; wykorzystywane do uzyskiwania bardzo sugestywnych efektów wizualnych (Operazione Paura; Quanta volte quella notte; 5 bambole per la luna d'agosto; Il rosso segna della follia; Reazione a Catena; Lisa e il Diavolo; Shock; La Venere d'Ille)

MONTAŻ

 - etiudy apokaliptyczne, stanowiące dynamiczny, zwarty montaż efektów specjalnych, projekcji na szkle, zdjęć wyciętych z gazet, scen nakręconych w studio, zabiegów na taśmie filmowej (takich jak kolorowanie czarno białych obrazów czy doklejanie różnych obiektów), operacji na modelach w mikroskali oraz fragmentów innych fimów, zarówno fabularnych jak i dokumentalnych (Carosello Napoletano; La Morte Vienne Dallo Spazio; Ercole alla conquista di Atlantide; I gigante di Metropolis; L'Atlantide; Il trionfo di Maciste; Gli ultimi giorni di Pompei; Ercole L'Invincibile; Maciste e la regina di Samar; Cartagine in fiamme; La sfida dei Giganti; Krakatoa East of Java; Moses the Lawgiver)

 - dynamiczne kolaże obrazów o podobnym charakterze, pojawiających się naprzemiennie (La battaglia di Maratona; Ercole al centro della terra; Gli Invasori; I tre volti della paura (segment "La goccia d'acqua"); Operazione Paura; La ragazza che sapeva troppo; La strada per fort alamo; Roma contro Roma; Lisa e il diavolo; Cani Arabbiati)

 - lakoniczne sekwencje stanowiące wyrwę w narracji linearnej, wyjaśniające sens zdarzeń, które zaszły w przeszłości:  jednak czasami, ze względu czy to na fragmentaryczność czy bezosobowość, nie jest to klasyczyny flashback. Często kręcone przy użyciu techniki "water glass" (Aida; Ulysse; Le fatiche di Ercole; Ercole e la regina di Lidia; Caltiki Il Mostro Immortale; La ragazza che sapeva troppo; Qunata volte quella notte; Il coltelli del vendicatore; Il rosso segna della folia;  Reazione a Catena; Odissea; Lisa e il diavolo; Shock)

 
SCENY BATALISTYCZNE
(w budowie)

MOTYWY PRZEWODNIE
(w budowie) 

CHARAKTERYSTYCZNE UJĘCIA
(w budowie)
 
SYMBOLIKA KOLORÓW
(w budowie)